De afgraving voor de aanleg van een startbaan voor het vliegveld van Waghete startte in 1959. Men heeft ca. 50.000 m3 grond handmatig moeten verzetten. Graaf- en transportgereedschap was in het begin niet aanwezig. De enige hulpmiddelen als pioniersschopjes en de jute zakken werden uit Dakotavliegtuigen gedropt. De draagstokken werden door de lokale bevolking geregeld.

Het afgraven van de veenachtige bovenlaag van zo,n 60 tot 80 cm dikte, voor de aanleg van de startbaan van het vliegveld in Waghete. In totaal ongeveer 50.000 m3.

de schouder voor transportdoeleinden. Inzet van kruiwagens, voor het egaliseren in een later stadium, werd een fiasco. De voetsteunen van de kruiwagens waren te hoog en sleten ook snel door. Zie ook foto's 84/37 en 84/38

het verwijderen van de veenachtige bovenlaag van 60 tot 80 cm dikte. Het werkmateriaal zoals jute zakken en pioniersschopjes werden gedropt vanuit een Dakota-vliegtuig.

afwerking en afwatering van het startbaan van het vliegveld van Waghete

na afgraving van ca. 60 tot 80 cm van een veenachtige bovenlaag werd de steviger onderlaag geëgaliseerd

de aarden landingsbaan op Enarotali was verstevigd met planken, omdat het baanoppervlak te drassig voor het opstijgen van het vliegtuig (Twin Pioneer). Deze foto is gebruikt als argument om zo snel mogelijk aan de bouw van een verharde landingsbaan te beginnen. Foto geschonken door dhr. Massink.

de steengroeve op ongeveer 500 m van het vliegveld. Rotsblokken werden hier met de hand verwerkt tot gravel (grind)

aanleg stenen paklaag voor de landingsbaan van het vliegveld van Enarotali. Inge van Hemert helpt een handje mee.