Op weg naar EPOUTO, aan het TAGE meer. Per boot vanuit Enarotali een kwartiertje, en dan te voet door blubber naar genoemde nederzetting. Verschillende malen moet men over een omheining heen, waartoe een soort primitieve trap gemaakt is van wat rondhout. Een van de zusters "neemt" juist zo'n hindernis. Dit geeft een kleine indruk van de "hoofdweg" naar EPOUTO - lees: het blubberpaadje! Nu, anno 2000, 25 jaar later zijn de plaatsjes ARSO en WARIS (altijd genoemd: het achterland) met een auto te bereiken. In de "goede oude tijd" had men drie dagen te voet nodig, om bij Arso te komen. Ik heb het indertijd per vliegtuig mogen doen, en dat kostte een kwartiertje vliegen! Hoe lang het thans per auto duurt, weet ik niet. Maar zo'n weg - ook al is die misschien nog heel slecht - is revolutionair. De mensen zijn ineens uit hun isolement verlost.