In het begin van de 20e eeuw was het Nederlands gezag op West-Nieuw-Guinea slechts in naam en alleen aan de kusten gevestigd. De destijds aanwezige bestuursposten stonden onder bevel van een posthouder, meestal een Indonesier; deze had een aantal inheemse gewapende politie-dienaren ter zijner beschikking en soms was hem eem een zeilschoener als kruisboot toegevoegd. Van eigenlijke machtsinvloed kon bij de enorme afstanden met deze gebrekkige gemeenschapsmiddelen geen sprake zijn. Gedurende de jaren 1907-1911 werden er 3 exploiratiedetachementen gevormd.